Çocuğun her hatasında ebeveynleri suçlamak, yanlış bir düşüncedir. Ebeveyn olarak gerekeni yaptıktan sonra oluşacak sonucu 'Allahtandır' diyerek teslim olmak gerekir.
Bir çocuğun kişilik ve karakter gelişimi bakımından en önemli zamanları yaşamının ilk yıllarıdır. Öyle ki, uzmanlar ilk 6 yaşı altın çağ olarak nitelendirir.
Peygamber Efendimiz (SAV)'in 'Her çocuk Müslüman doğar. Annesi ve babası onu Yahudi, Hristiyan ve Mecusi yapar.' hadisi bizlere eğer çocukta bir bozukluk varsa bunun anne ve babadan kaynaklandığını apaçık işaret eder.
Tüm bunlar göz önünde bulundurulduğunda anne ve babaların endişelerini arttıran sorularda beraberinde gelir: Çocuk eğitimine dair her şey anne-babanın elinde midir?
Çocuğun hatalı davranışlarının tümünü ebeveynden mesul tutmak haksızlık olacaktır. Çünkü anne-babanın çocuğunu doğru davranış sergilemediği zaman kadar, çocuğun bu davranışları nasıl içselleştirdiği oldukça önemli.
Buna bağlı olarak da her anne-babaya düşen mümkün olduğunca doğru davranışlar sergilemek, ardındaki sonucu yaratanın Allah olduğunu bilmektir.
Her şey ebeveynin elindedir demek, ebeveyne alabileceğinden fazlasını yükleyebileceği gibi, çocuğun kendi iradesini ve sorumluluğunu hiçe sayar. Buna binayen çocuk eğitimi ise şu şekilde olur:
Ebeveynin duruşu, Allah'ın iradi seçimleri, Allah'ın nasibi...
Bu boyuttan baktığımızda her ebeveyn yapması gerekenleri uygulamalı ancak yapamayacakları şeyleri de bilerek Allah'ın verdiği sonuca tevekkülle teslimiyet göstermesi gerekir.
BİR YORUM YAPIN 0