Adet dönemlerinde ve lohusa olan kadınların bazı ibadetleri yapmalarında dinen bir sakınca bulunmaz. Ancak adetli veya lohusa bir kadının Kur'an-ı Kerim okuyabilir mi, tutabilir mi sorusu merak ediliyor. Peki Adetli veya lohusa bir kadın Kur'an okuyabilir mi? Adetli kadın Kur'an'a dokunabilir mi?
On bir ayın sultanı Ramazan ayının gelmesiyle beraber kadınların en çok arattığı konulardan biri de adetli veya lohusa kadınlar Kur'an-ı Kerim okuyabilir mi, tutabilir mi sorusu oldu. Yaradılış gereği -sağlıklı bir kadında- her ay rahim içi dokunun bir miktar kanla birlikte vajinal yoldan vücut dışına atılmasıyla gerçekleşen adet kanaması, kişiyi bazı ibadetlerden muaf sayar. Buna lohusalı kadınlar da dahildir. Adetli veya lohusa halinde bazı tespih ve zikirleri çekebilir ayrıca dua niyetine geçecek şekilde bazı ayetleri de okuyabilirler. Bunun yanında, kelime-i şehâdet, kelime-i tevhid, istiğfar, salâvat-ı şerife getirebilirler. Peki adetli ve lohusalı kadınlar Kur'an-ı Kerim'i tutup okuyabilir mi? Diyanet İşleri Başkanlığı'nca yayımlanan bildiriyle merak edilen sorular yanıt buldu.
ADETLİ VE LOHUSALI KADINLAR KUR'AN OKUYABİLİR Mİ? ADETLİ KADINLAR KUR'AN'A DOKUNABİLİR Mİ?
Diyanet İşleri'nin konuya ilişkin yayımladığı bildirisinde şu ifadeler yer alıyor;
Hanefî, Şâfiî ve Hanbelîlere göre tıpkı cünüp gibi âdetli veya lohusa kadın da Kur’an okuyamaz. Çünkü Hz. Peygamber “Âdetli kadın ve cünüp olan kimse Kur’an’dan hiçbir şey okuyamaz.” (Tirmizî, Tahâret, 98; İbn Mâce, Tahâret, 105) buyurmuştur. Hz. Ali de "Resûlullah’ı Kur’an okumaktan cünüplük hâli dışında hiçbir şey alıkoymazdı.” (Ebû Dâvûd, Tahâret, 92; Nesâî, Tahâret, 175; İbn Mâce, Tahâret, 105; İbn Huzeyme, Sahîh, I, 104; Beyhakî, es-Sünenü’l-kübrâ, Tahâret, 98) demiştir. Farklı bir lafızla gelen rivâyete göre ise, Hz. Ali’nin “Resûlullah cünüp olmadıkça bize Kur’an okurdu.” (Tirmizî, Tahâret, 111) dediği rivayet edilmiştir.
adetli ve lohusalı kadınlar kurana dokunabilir miBu genel yaklaşımın yanında söz konusu üç mezhep içinde bazı ayrıntılı içtihatlar da bulunmaktadır. Hanefî ve Şâfiîler, dua ve zikir kastıyla dua anlamı içeren ayetlerin okunabileceğini; Şâfiîler dili oynatmadan ve telaffuz etmeden Mushaf’ın yüzüne bakarak kalben veya zihnen süzülebileceğini; Hanbelîler ise Kur’an okuma kastı olmadan besmele, hamdele vb. zikirleri okuyabileceklerini söylemişlerdir (Serahsî, el-Mebsût, III, 152; İbn Kudâme, el-Muğnî, I, 199-200; Şirbînî, Muğni’l-muhtâc, I, 120-121, 172).
Mâlikî mezhebinde ise farklı iki görüş bulunmaktadır (İbnü’l-Cellâb, et-Tefrî’, I, 206; Karâfî, ez-Zehîra, I, 379). Sonraki bazı Mâlikîler, bu iki görüşten âdet halindeki kadının eğitim öğretim amacıyla Mushaf’a dokunabileceği ve Kur’an-ı Kerim’i okuyabileceği içtihadını tercih etmişlerdir (Desûkî, Hâşiye, I, 174; Ezherî, Cevâhir, I, 32).Günümüzde Kur’an eğitim ve öğretiminin aksamadan devam edebilmesi için Mâlikî mezhebinin bu görüşüyle amel edilebilir. Bununla birlikte Kur’an eğitim ve öğretiminin çok değişik yol ve yöntemleri olduğu için bu dönemlerindeki kadınların, okuyan kimselere kulak vererek ya da telefon, tablet, bilgisayar gibi cihazlardan dinleyerek kulak eğitimi almaları ve âyetleri kelime kelime bölerek tashîh-i hurûfa ağırlık vermeleri de uygulanabilecek bir başka yöntemdir. Bu yöntem, ihtilaftan kaçınmak açısından daha ihtiyatlı olabilir.
BİR YORUM YAPIN 0