Endonezya'da dindar bir Katolik ailede büyüyen ve rahibe olmak için iyi bir eğitim alan Irena Handono, 1983 yılında İslam'la şereflendi ve Müslümanlığa adım attı. İşte, ayrıntılar...
Endonezya'da dindar bir Katolik ailede büyüyen ve rahibe olmak için iyi bir eğitim alan Irena Handono, 1983 yılında İslam'la şereflendi ve Müslümanlığa adım attı. Handono'nun İslam'ı keşfi ile alakalı ifadeleri kısa sürede sosyal medyada yankı uyandırdı. İşte, Handono'nun İslam hakkındaki ifadeleri...
"Endonezya'da dindar bir Katolik ailede büyüdüm. Çok ayrıcalıklıydım. Ailem zengindi ve iyi bir eğitim aldım. Bizim için Hıristiyan olmak, Müslüman olan Endonezya'nın çoğunluğundan farklı olduğumuz anlamına geliyordu. Zengin, eğitimli ve iyi ayakkabılar giydik. Müslümanların fakir, eğitimsiz ve inançlarını caminin önünde çaldıklarına inandık. Sadece bir Katolik rahibe olma çalışmalarım sırasında, bu çok sığ görüşü sorgulamaya geldim....."
"Çoğunlukla Müslüman olmayan ülkeler hakkında çalıştım. Ve diğer ülkelerin Endonezya'da karşılaştığımız gibi yoksulluk ve eğitim konusunda benzer problemleri olduğunu öğrendim. Hindistan, Çin, Filipinler, İtalya, birçok Güney Amerika ülkesine eğitim görevlisi olarak gittim ve din konusunda bilgiler sundum. Bağlı olduğumuz en yüksek Katolik yönetiminden bana İslam hakkında çalışmama izin vermesini istedim. Bana izin verdi. Ancak İslam'ı incelemek amacım, İslam'ın kusurlarını, hatalarını ve zayıflıklarını bulmaktı...."
"İHLAS SÜRESİ BENİ ÇOK ETKİLEDİ! SORGULAMAYA BAŞLADIM"
"Görevime başladım. Kur'an'ı aldım ve niyetim İslam aleyhine kullanabileceğim her şeyi bulmaktı. Böylece Kur'an'ı çeviri ile açtım ve okumaya başladım. Ancak çok daha sonra Kur'an'ın sağdan sola okunması gerektiğini biliyordum. Ancak, başka bir kitap gibi açtım ve İhlas Suresi'ni okudum. İçindeki bir şey sadece kalbimi çekti. Çok açıktı: Allah Bir. Her şey O'na muhtaçtır. Doğmaz. Hiçbir şey O'na benzemez.Bu gerçek benim Katolik kimliğime çok acı veren bir ayrılık bıraktı. Hiçbir şey artık eskisi gibi değildi...."
"Kendimi kurtarmak ve ruhumu kurtarmak zorunda kaldım. Yanlış dogmalar kabullenerek yaşamaya geri dönemedim. Dönüşümüm ile ailemi kaybettim. Servetimi kaybettim. Ve yalnızdım. Kolay değildi ama Allah hep benimle birlikteydi. O benim sığınağımdı. Benim tek sığınağım. Yeni bir Müslüman olarak sorumluluklarımı biliyordum. Günlük 5 vakit namazıma ve Ramazan ayında oruç tutmaya başladım. Başımı örttüm. Daha önce olduğu gibi, hayatım sahte doktrinlere ve dogmalara değil Allah'a adanmıştı. Manastırı terk ettim ama dindar bir Müslüman kadın olarak tüm hayatımın Allah'a adandığını öğrendim. Allah'a yakın olmak için bu dünyasal yaşamdan ayrılmak zorunda değilim. Yaptığım her şey Allah için. Hayatım Allah içindir. Elhamdulillah."
BİR YORUM YAPIN 0